همه چیز رابطه به دوست داشتن و علاقه نیست، این‌که ناراحتش کنی، اشکش رو درآری، باعث حال بدش باشی، استرس و حال بد بهش تزریق کنی و در آخر بگی دوست دارم باید بگم که این دوست داشتن نیست، دوست داشتن یعنی اذیتش نکنی، حالش رو بد نکنی، اشکش رو درنیاری، کاری کنی همیشه خنده روی لبش باشه، حال دلش عالی باشه، بهش انرژی بدی، مراقبش باشی، نزاری کسی دلش رو بشکونه، نزاری آسیبی بهش برسه. آره، دوست داشتن یعنی این، دوست داشتن رو توی یک جمله خلاصه نکنید، با رفتارتون، با اخلاقتون ثابت کنید که دلی دوسش دارید، آدمی که اذیتت می‌کنه و هرلحظه باعث حال بدته دوست نداره اون فقط یک مریض خودخواهه و سعی کن با اینجور آدم‌ها توی رابطه نری، فقط به خودت آسیب می‌زنی، فقط حال خودت رو بد می‌کنی، همین و بس.
تو رفتی اما پشیمون میشی وقتی تمامِ دورات رو می‌زنی و می‌بینی کسی مثل من پیدا نمیشه، از خودم تعریف نمی‌کنم، هرگز، اما خودت می‌فهمی هیچکس به اندازه من عاشقت نیست، می‌فهمی هیچکس نمی‌تونه مثل من از سکوتت حرف‌های دلت رو بفهمه، نمی‌تونه از توی چشم‌هات حالِ دلت رو بدونه، نمی‌تونه حالِ دلت رو خوب کنه، نمی‌تونه خنده از تهِ دل بیاره روی لبات، نمی‌تونه کاری کنه به خودت اهمیت بدی، نمی‌تونه کاری کنه احساس خوشبختی بکنی، نمی‌تونه بیست و چهار ساعته نگرانت باشه، نمی‌تونه اینقدر که من دلتنگت می‌شدم دلتنگت بشه، نمی‌تونه عمقِ عشق رو بهت نشون بده، نمی‌تونه تو رو اولویت زندگیش قرار بده، نمی‌تونه تو رو بیشتر از خودش یا هرکسی دوست داشته باشه.
